Savremene teorije kažu za umetnost da nije nešto što pripada autonomnom području estetskog uživanja (do 18.veka) već je umetnost oblik proizvođenja slika i identifikacionih procesa u okviru kulturalnih mreža i tekstualnih odnosa. Subjekat kao nešto što se pojavljuje u kulturi kao individuum koji sebe povezuje s tekstovima u okviru jedne ideološke mreže jeste takođe obeležje ovog doba.
Postruktualističke teorije uvode intertext, jer nijednu stvar na ovom svetu ne vidimo izvan odnosa teksta i svako umetničko delo (slika, knjiga, muzika) gledamo kroz odnose različitih tekstova. Suštinski momenat svake istorijske kulture a to je kulturalni artefekat upleten u mrežu tekstova i značenja, mi upravo čitamo kao date tekstove i značenja. Umetničko delo nije sam predmet koji umetnik proizvodi u bilo kom mediju, već umetničko delo jeste ideološki konstrukt.
